لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر رفتارهای مربی گری بر کارایی مربی گری و پویایی تیمی تیم های حاضر در لیگ برتر والیبال کشور در سال 87-88 بوده است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش مربیان و ورزشکاران تیم های حاضر در لیگ برتر والیبال مردان، یعنی 13 تیم، و نمونه آماری نیز برابر با جامعه آماری است. ابزار جمع آوری داده ها عبارت بودند از پرسش نامه اطلاعات فردی ورزشکاران و مربیان فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999)، پرسش نامه انسجام تیمی کارن، براولی ویدمایر (1985)، پرسش نامه کارایی مشارکتی فلتز و لیرج (1998)، پرسش نامه رفتار مربی گری مارتین و بارنز (1999)، پرسش نامه کارایی مربی گری فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیره در سطح آلفای 0.05 حاکی از آن بود که رفتارهای مربی گری یک مربی بر کارایی مربی گری تاثیر دارد و کارایی مربی گری به نوبه خود بر پویایی تیمی (انسجام تیمی) تاثیر می گذارد. ضمن اینکه رفتارهای مربی گری نیز بر کارایی مربی گری و انسجام تیمی تاثیرگذار است. به طور کلی مشاهده شد که رفتارهای مربی گری توان پیش بینی کارایی مربی گری و پویایی تیمی (انسجام تیمی و کارایی مشارکتی بازیکنان) را دارد. همچنین کارایی مربی گری نیز توان پیش بینی پویایی تیمی (انسجام تیمی) را دارد. نتایج پژوهش نشان می دهد که برخی از عناصر دوازده گانه مربی گری همچون تقویت، آموزش فنی اقتضایی اشتباه، و روابط عمومی و سازماندهی توان پیش بینی کارایی مربی گری و پویایی تیمی را دارند و هرچه بر میزان استفاده از این نوع الگوهای رفتاری افزوده می شود، بهبود بیشتری در میزان کارایی مربی گری مربی و پویایی تیمی مشاهده می گردد. از طرف دیگر، به کارگیری الگوهای رفتاری منفی همچون تنبیه و آموزش فنی تنبیهی تاثیر منفی بر میزان کارآمدی مربی دارد.

در سال های اخیر بسیاری از شرکت های پیشرو دریافته اند که مدیران نقش حیاتی در پیشبرد اهداف و برنامه های منابع انسانی داشته و مسئولیت توسعه کارکنان به مدیران آنها محول شده است. در راستای اجرای این مسئولیت، یکی از نقش هایی که امروزه به مدیران واگذار گردیده است، مربی گری می باشد. از این رو مدل سازی ایفای نقش مربی گری مدیریتی مدیران در صنعت نفت ایران، هدف اصلی از انجام این پژوهش کیفی، براساس رویکرد نظریه داده بنیاد، در نظر گرفته شد. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختار یافته بود. به منظور گردآوری اطلاعات با به کارگیری روش نمونه گیری هدفمند و نمونه گیری گلوله برفی، با 16 نفر از نخبگان دانشگاهی و خبرگان صنعت نفت مصاحبه صورت پذیرفت. تحلیل و پردازش داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام گرفت. یافته های تحقیق حاضر نشان دهنده 11 مقوله اصلی، 27 مقوله فرعی و 71 مفهوم در ایفای نقش مربی گری مدیریتی برای مدیران بود.

برنامه جانشین پروری به وجود آورنده چارچوبی است که از طریق آن، سازمان ها می توانند به چالش مهم خلأ افراد متخصص و شایسته و افزایش نیاز به مدیران توانمند در سال های آینده پاسخ دهند. با توجه به اهمیت این موضوع و همچنین روند مسیر شغلی افراد و توجه اندک سازمان ها به مربی گری جهت تقویت منابع انسانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل گر فرهنگ مربی گری در رابطه بین مدیریت مسیر شغلی و جانشین پروری انجام شد. روش انجام پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نوع مقطعی است. جامعه آماری پژوهش را 218 نفر از سرپرستان و مدیران دستگاه های اجرایی شهرستان شیراز تشکیل دادند که با روش نمونه گیری خوشه ای– طبقه ای، 136 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های مورنیاز توسط پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری در محیط نرم افزاری SmartPLS 3 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که مدیریت مسیر شغلی و فرهنگ مربی گری با جانشین پروری رابطه ای مستقیم و معنادار داشته و با حضور فرهنگ مربی گری رابطه بین مدیریت مسیر شغلی و جانشین پروری تقویت می شود.

از اهداف اصلی و مهم استفاده از مربی گری کارآفرینانه در کسب و کارهای کوچک و متوسط، رشد و توسعه کارکنان و درنتیجه توسعه شرکت است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی دستاوردهای بکارگیری مربی گری کارآفرینانه در راستای رشد و توسعه کسب و کارهای کوچک و متوسط صنعت دارویی کشور انجام شده است. این پژوهش از منظر هدف کاربردی و با رویکردی کیفی از نوع مورد پژوهی بوده است که ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود. برای انجام پژوهش حاضر با 16 نفر از افراد کلیدی و تجربی مربی گری انجام شد و تحلیل یافته ها به صورت کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. یافته ها حاکی از آن است که دستاوردهای بکارگیری مربی گری کارآفرینانه در کسب و کارهای کوچک و متوسط به طور اخص شامل مزایای فردی مانند شناسایی توانمندی های بالقوه افراد کارآفرین، سوق دادن افراد به سمت تفکر خلاقانه، تبدیل تجربه گذشته به دانش جدید، توانایی در هدایت فعالیت های گروهی و تیمی، ارایه راه حل های خلاقانه، افزایش تحمل ابهام، بالا بردن سطح ظرفیت انتقادپذیری، تغییر در رتبه و جایگاه شغلی، افزایش مخاطره پذیری، پرهیز از ناامیدی و دلسردی و مزایای سازمانی از جمله راه اندازی شرکت های تابعه جدید، توسعه و بهبود محصولات، نشر دانش در سطح شرکت، افزایش نمایندگی های مرتبط، کاهش شکایات مشتریان و ایجاد واحدهای ایده پردازی است.

"مالی درمانی" و "مربی گری مالی" اصطلاحاتی نسبتاً جدید در ادبیات مالی هستند. مطالعه و پژوهش در این دو حوزه به سرعت در حال افزایش است و همه این پژوهش ها بر اهمیت آن ها تأکید دارند. هدف از این پژوهش مفهومی تحلیل تفاوت های بین مربی گری مالی و مالی درمانی است. با وجودی که مربی گری مالی و مالی درمانی از نظر بسیاری از تکنیک ها و رویکردها شرایط تقریباً مشابه دارند، مالی درمانی یک رویه فراگیرتر در این حوزه می باشد. با مطالعه ای مروری ابتدا تجربیات مربی های مالی شناسایی و در نهایت انواع صلاحیت های مورد نیاز (شامل تجربیات، توانایی ها، دانش و آگاهی) برای انجام وظایف محول شده به آن ها بر اساس شناخت بدست آمده معرفی شده است. یافته ها: مالی درمانی (برای مثال، درمان گران مالی) از توانایی مشخص برای بیان ویژگی های پولی غیر کارآمد و نیز اختلالات مالی برخوردار بوده و یک طیف زمانی گسترده تر را برای درمان مشکلات قبلی فرد و عوارض مالی مزمن پوشش می دهد. یک تفاوت دیگر بین مربی گری مالی و مالی درمانی که در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته مربوط به هماهنگی خدمات و مزایای فرد است. با توجه به شرایط موجود در پژوهش حاضر برتری خاص برای یکی از این رویکردها نسبت به رویکرد دیگر در نظر گرفته نشده و هر کدام از آن ها می تواند برای شرایط خاص مناسب و مفید باشند.

هدف: مربی گری کارآفرینانه، پشتیبانی­,کننده افراد به منظور تقویت و توسعه مهارت­, های آنان از طریق یادگیری کارآفرینانه جهت شناسایی و تشخیص فرصت­, ها است. هدف تحقیق حاضر طراحی برنامه مربی­, گری کارآفرینانه است. روش: روش تحقیق توسعه­,ای-کاربردی و گردآوری داده ها کیفی است. در این تحقیق از روش نمونه­,گیری هدفمند و به­,طور مشخص از تکنیک گلوله برفی، تعداد 16 مصاحبه نیمه ساخت یافته با مدیران ارشد و کارشناسانی که درگیر مربی گری در کسب و کارهای کوچک و متوسط بودند، صورت پذیرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کدگذاری باز و محوری استفاده شده است. یافته ها: تجزیه و تحلیل پژوهش نشان دهنده ­, ی استخراج بالغ بر 212 خرده مقوله از مصاحبه­,ها، 48 مقوله فرعی و 8 زیر مقوله اصلی و 7 مقوله اصلی است که عبارتند از: اهداف پایه و پیشرفته، ویژگی­, ­,های متربی (ویژگی­,های کارآفرینی، عمومی شخصیتی)، ویژگی­,های مربیان (دانش و مهارت­, های مربی گری، خصوصیات شخصیتی، توانایی­,ها، مساله گشا) شرایط سازمانی (ساختاری، مدیریتی، فرهنگی)، اقدامات مربی گری کارآفرینانه (مفاهیم مشترک دوطرف، وظایف مربی، وظایف متربی)، نتایج و دستاوردها شامل: مزایای فردی، مزایای سازمانی). نتایج: این مدل مربی گری کارآفرینانه می­,تواند در تعیین اجزای برنامه های مربی گری کارآفرینانه از جمله اهداف پایه و اهداف پیشرفته برنامه مربی گری کارآفرینانه، ویژگی های مورد نیاز متربی و مربی، شرایط و الزامات سازمانی، اقدامات مربی گری و نتایج و دستاوردها مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: الگومداری، جوهره فرآیند تدریس و یک نوع روش تدریس موثر در آموزش پزشکی به ویژه در پرستاری است. الگومداری و منتورینگ در «یاددهی» و «یادگیری» نقش کلیدی دارد. لذا بکارگیری شیوه های جدید آموزش جهت دستیابی به حداکثر دانش و کارآیی در رشته های علوم پزشکی امری ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف مروری بر الگومداری و منتورینگ (مربی گری) در پرستاری و به وی‍ژه کاربرد آن در آموزش پرستاری انجام شده است.روش ها: اطلاعات این مطالعه مروری با استفاده از مرور و خلاصه سازی مقالات و کتب مرتبط و از طریق جستجوی هدفمند کتابخانه ای و منابع الکترونیکی در پایگاه های PubMed، ScienceDirect، Magiran Google Scholar، IranMedex، SID با کلیدواژه های الگومداری، الگومحوری، منتور، منتورینگ و آموزش پرستاری به فارسی و انگلیسی، جداگانه و ترکیبی انجام شد. مقالات از سال 1990 تا 2014 مورد بررسی قرار گرفتند. که در ابتدا تعداد مقالات حدود 80 بود که بعد از بررسی مقالات حدود 50 مقاله مرتبط با پژوهش حاضر، مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه مروری، زوایا، ویژگی ها، تفاوت و ابعاد مختلف دو برنامه آموزشی منتورینگ و الگومداری بیان گردید و اهمیت آن از جنبه های آموزش، بالین، دانش با تاکید بر حرفه پرستاری از دید مطالعات مختلف مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات مختلف الگومداری را از راه های موفقیت در یادگیری مشکل مدار معرفی می کنند. الگومداری علاوه بر تاثیر در آموزش نظری، در بالین هم به کار گرفته می شود. الگومدار در آموزش از ارتقای حرفه ای دانشجویان حمایت کرده و یک استراتژی مورد قبول برای انتقال نگرش ها و رفتارهای حرفه ای از مربی پرستاری به دانشجویان است. در مقابل منتورینگ یک فرایند فعال تر و در موقعیت های آموزش بالینی، بسیاری از اعضای هیات علمی مسوولیتی فعال، به عنوان منتور را بر عهده دارند.نتیجه گیری: در پرستاری منتورینگ فرایندی است که شکاف بین آموزش و دنیای واقعی کار را پر می کند. الگومداری نیز یک استراتژی یادگیری سنجیده و قابل تامل است. هر دوی این برنامه ها نقش با ارزشی را در پرستاری ایفا می کنند و باعث ایجاد رضایت شغلی می گردند. لذا آگاهی از این رویکردهای آموزشی و عواملی که بر آن اثر می گذارد، برای طراحان آموزشی و مدرسان اهمیت زیادی دارد.